Las novas vestos del la rejo (3)

"Esto sai dok bonegas vestos!" pensei la rejo; "havante talla surtuto, mi dok posui savi, kellu en mia regno non taugai pro la ofiso, kella le havai; mi posui diferensi las sajas del las nonsajas! Ya, la stofo devai tui si tekseta pro mi!" et le donei al las ambas trompantos granda sumo del mono antaue, pro ke los komensi zia laboro.

Las novas vestos del la rejo (2)

En la granda urbo, en kella le locei, sei tre gaje; tutta tago lo venadei multas fremdulos. Un tago venei anke du trompantos, kellas direi, ke los sai teksistos et teksai la maksi bella stofo, kella on nur posai at zi prezenti; ke ne sole la koloros et desegnos del esta stofo sai eksterordinare bellas, bat la vestos, kellas on preparai el esta stofo, havai la mirinda eso, ke at tuttu, kella non taugai pro zia ofico ot sai tro nonsaca, los restai nonvideblas.

Las novas vestos del la reco (1)

Ante multas jaros vivei un rejo, kella talle amei bellas novas vestos, ke li elspezadei zia tutta mono, pro nur si sempre belle ornamita. Li non zorgadei dil zias soldatos, nek dil teatro et caso, esseptinte nur if lu donadei at li okazo montri zias novas vestos. Pro tutta horo del la tago li havei aparta surtuto, et kvalle dil tutta altra reco on ordinare dirai: "Li sai en la konsilanejo", on ci sempre diradei: La reco sai en la vestejo."

La futuro del Uniparlo

Mi non okupicei dil Uniparlo dum longa tempo, bat mi sempre volei daurizi esta projekto, et sempre mankei at mi tempo. Mi revenei at it,  et mi nun esperai ke mi posoi atingi bona futuro kon esta esperantido. Mi intensai nun trarigardi las tekstos ci, et fari korektos bezonatas pro izi it tauga lingvo. Forse if mi havoi sufica tempo, mi posoi anke skribi novas tekstos.

FEINO (Charles Perrault) parto 6

Apene elia matro rimarkei eli, li klamei at eli: "Vel, mia filino?" - "Ja, matro", respondei at li nelgentino, ekszetante un serpento et un rano. - "O, cielo!" eksklamis matro, "kello mi vidai?" Elia soro en tutto esai kulpa; mi pagoi al li pro isto!" Et li tui kurei bati li. Nelfelis infano forkurei et selei si en maksi proksima bosko. Filo del rezo, kella revenei dal caso, inkontrei li;  et, vidante, ke li esai talle bela, le demandei li, kello li farai ci entiere sola et pro kello li plorai. - "O ve, sinioro, mia matro forpelei mi eks domo."

FEINO (Charles Perrault), parto 5

"Esus tre bela," respondis filino nongentile, "ke me ires al fonto!" - "Me volas, ke ve ires al dar," diktis matro, "et ires nonmedie!" Filino iris, bat totifoje murmurante. Le prendis ple bela silvera vazo, kui esis en abitejo. Apene le venis al fonto, le vidis un madamo, tre rike vestita, kui eksiris eks foresto et pregis dal le drinki (ito esis iti sama feino, kui prendis on se formo et vestoj del prinsino, pro vidi, kuale grand esos malezo del iti girlo). "Venis me al ar," diktis al le nongentil et fiera girlo, "pro doni al ve drinki? Serte, me alportis silvera vazo spesiale pro ito, pro doni drinki al iti madamo! Mea opinio esas: prendes self akuo, si ve volas drinki." - "Ve entiere non esas gentila," diktis feino sin kolero. "Bone, bi ve esas ite servema, me faktas al ve gifto, ke at toti vordo, kui ve parlos, eksiros eks vea boko or sneko or frogo."

FEINO (Charles Perrault), parto 4

Kvande esta bella puello venei at domo, lea matro insultei le, pro kello le revenei talle tarde dal fonto. "Pardoni at mi, matro," direi nonfelica puello, "ke mi restei talle longe". Et kvande le parlei estas vortos,  elsaltei el lea busho tri rozos, tri perlos et tri grandas diamantos. "Kello mi vidai!" direi lea matro kon tre granda miro. "Parai at mi, ke el lea busho elsaltai perlos et diamantos! Dal kello esto venai, mia filino?" (Esto sei una foyo, ke le nomei le zia filino). Nonfelica infano rakontei al le naive tutto, kello okazei al le, et, dum le parlei, elfalei el lea busho tre multas diamantos. "If sai talle," direi la matro, "mi devai sendi al lo mia filino. Marilio, rigardi kello elirai el la busho del vua soro, kvande le parlai; non sui al vu pleze havi tella sama kapablo? Vu devai nur iri al fonto
cherpi akvo; et kvande nonrica femo pregoi dal vu trinki, vu donoi it al le jentile."